Tym razem Artywizmy, czyli grafikę w technice mieszanej (linoryt i kolor) przygotowała dla nas Olga Borkowska, artystka-aktywistka na co dzień mieszkająca w Oslo. Sama pisze o sobie tak:  Olga Borkowska // ZLE OkO, ur. 1979, aktywistka, feministka. Pracuję w z kobietami i dziewczetami w centrum kryzysowym w Oslo. Mam jednoosobowy noisowo-punkowy projekt ZLE OkO, czasem…

Poezję i haft pod tytułem Sedativa [środki kojące, uspokajające] wykonała dla nas tekstem i haftem artystka-aktywistka Anna Zajdel / Atakamakata, 1980, artystka aktywistka, hafciarka z pasji, animatorka kultury z zawodu, zielarka z wyboru.  Autorka pisze do nas i dla nas tak:  Zrobiłam ten haft w warunkach, jakich życzę każdej rzemieślniczce i każdemu rzemieślnikowi wykonującym swoją pracę.…

Kolaż RegenerAkcyjny „Fajrant” przygotowała dla nas Sylwia Chutnik, pisarka i aktywistka, prowadzi także podcast Radio Sylwia. W wolnych chwilach wykleja laurki i śpiewa w punkowym zespole Zimny Maj. Sylwia pisze o „Fajrancie”: Kiedy wpadam w wir roboty, to nie widzę nic poza nią. Przyjaciółka zrobiła mi więc obrazek z napisem Nie oraj się. Wisi nad…

asia pisze o swoim komiksie: Ostatnich parę miesięcy to dla mnie wprowadzenie w praktykę tego, o czym czytałam, myślałam, dzieliłam się na warsztatach. Przyjrzenie się własnej traumie, zrobienie dla niej miejsca, zajęcie się swoim uleczeniem. Ale nie w izolacji, wręcz przeciwnie – przy wsparciu wspólnot i kolektywów, których częścią pozostałam, będąc jednocześnie radośnie i niepewnie…

Lidka pisze o „Sleep / Śpij”: Bycie silną jest naszym kul­tu­ro­wym impe­ra­ty­wem. I bez względu na to, czy jeste­śmy kon­ser­wa­tyw­nym, bia­łym i hete­ro­sek­su­al­nym face­tem, czy wal­czącą o god­ność kobietą, bez niej się nie obę­dzie. Trzeba mieć siłę, aby mie­rzyć się z codzien­no­ścią. Naiw­no­ścią jest myśleć, że zawsze będzie spoko. Nie będzie. Życie to mie­rze­nie się z nie­unik­nio­nym, czę­sto nie­faj­nym doświad­cze­niem.…

Joanna pisze o „Nie zawsze tak będzie”: Malu­jąc ten obra­zek bar­dzo chcia­łam poka­zać siłę i magię, która poja­wia się, gdy jeste­śmy razem w róż­nych – też tych trud­niej­szych – momen­tach naszego życia. Ostat­nio dużo otu­chy dodaje mi obser­wo­wa­nie ryt­mów przy­rody, w tym zmie­nia­ją­cych się faz księ­życa, które poma­gają mi uwie­rzyć, że „nie zawsze tak będzie”.…